نصب موشک دهلاویه یا همان «کورنت ایرانی» بر روی بالگرد کبری

دهلاویه نمونه ایرانی و با ویژگی‌های مشابه موشک مشهور “کورنت روسی”، یک سلاح ضد زره با سرجنگی دو مرحله ای خرج گود است که به شیوه نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر هدایت می شود.

از زمان اختراع موشک های ضد زره، خصوصا موشک های هدایت نیمه خودکار، روزگار برای جولان ادوات زرهی سخت و دشوار شده است؛ به ویژه اینکه نبردهای بندر الحدیده یمن روزهای اخیر بخوبی نشان می دهد که خطرناک ترین سلاح ضد زره، موشک های هدایت شونده هستند.

این سلاح از روی پرتابگرهای ثابت و متحرک زمینی و بالگردها و امروزه پهپادها و حتی هواپیماهای سرنشین دار علیه ادوات زرهی به کار گرفته می شوند.

در عرصه بالگردی، تجربه نشان می دهد که یک موشک توانا مانند تاو در کنار یک بالگرد تهاجمی خوب، مانند کبرا، ترکیبی مرگبار برای ادوات زرهی دشمن خواهد بود که البته مهارت و شجاعت بالای خلبانان هوانیروز ارتش، قابلیتی دوچندان به ترکیب فوق نیز می دهد به طوری که انهدام بالگردهای غزال و میل-۲۴ عراقی با موشک تاو و حتی یک مورد انهدام جنگنده میگ-۲۱ عراقی در کارنامه کبراهای این نیرو در دوران جنگ ثبت شده است.  

ملاحظه: متخصصان کشورمان در دوران جنگ تحمیلی موفقیت بالایی در به کارگیری تسلیحات قابل تطبیق با بالگردهای کبرا کسب کردند که مهمترین آنها تجهیز این بالگرد به موشک هوا به سطح هدایت اپتیکی «ماوریک» است که در عملیات های مختلفی نیز با موفقیت علیه اهداف مختلف شلیک شد.

در سال های اخیر که سامانه های الکترواپتیکی پایدار شده به صورت ژیروسکوپی و ساخت داخلی، قابلیت‌های بالای خود را روی پهپادهای ایرانی در مأموریت های مختلف اثبات کرده اند، روند به کارگیری این سامانه ها و نیز تجهیزات دید در شب بر روی بالگردهای مختلف سرعت گرفته و تاکنون بالگردهای ۲۱۴ در هوانیروز ارتش و سپاه به این سامانه ها مجهز شده اند.

در راستای تجهیز بالگردها، اخیرا هوانیروز ارتش موفق به نصب موشک ضد زره دهلاویه بر روی بالگرد ۲۱۴ شده است.

دهلاویه که نمونه ایرانی و با ویژگی هایی همچون موشک مشهور “کورنت روسی” محسوب می شود، یک موشک ضد زره با سرجنگی دو مرحله ای خرج گود است که به شیوه نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر هدایت می شود.

قطر این موشک ۱۵۲ میلیمتر و جرم آن ۲۲.۷ کیلوگرم است که ۶.۸ کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی می باشد. مرحله پیشرو این سرجنگی نیز ۰.۵۶ کیلوگرم جرم داشته و در مجموع عمق نفوذ دهلاویه را به ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیمتر در زره می رساند.

برد موشک دهلاویه بین ۱۰۰ تا ۵۵۰۰ متر درصورت شلیک از پرتابگر ساکن زمینی در روز و ۳۵۰۰ متر در شب با کمک سامانه دید در شب است. 

حداکثر سرعت این موشک برابر ۲۴۰ متر بر ثانیه بوده و زمان پرواز آن در برد نهایی به ۲۳ ثانیه می رسد که البته قابلیت های این موشک راهبردی در حال افزایش و بهینه سازی مداوم قرار دارد.

این بهینه سازی ها تا امروز شامل تجهیزات ناوبری و مخابراتی جدید، نمایشگرهای دیجیتال، نمایشگر نقشه متحرک، سامانه های الکترواپتیکی شناسایی و هدفگیری، سلاح های مختلف شامل تیربار، راکت و موشک بوده که در ادامه باید دستکم با سامانه های هشدار دهنده شلیک موشک دشمن و انواع فریب دهنده های راداری و حرارتی دنبال شود.